Ten władca całe życie przesłużył swojemu państwu, zadowalając się majątkiem osobistym w postaci fajki i płaszcza wojskowego. Wszelkie podarunki oddawał do "Muzeum podarunków dla Józefa Stalina". Dacze, z których korzystał były własnością państwa. Pałaców prywatnych w kraju ani za granicą nie budował sobie ani nie kupował. Kont w szwajcarskich bankach ani jachtów w portach "zgniłego zachodu" nie posiadał. Swoje dzieci kształcił w ojczyźnie, a nie w najróżniejszych obcych krajach. Jego kobiety ani dzieci nie żyły w Szwajcariach, Angliach czy Amerykach. Gdy przyszła wojna i jego syn, Jakow, trafił do niewoli - Niemcy zaoferowali wymianę za swoich generałów. Odpowiedział, że prostego żołnierza może wymienić tylko na prostego żołnierza - żadnych wymian jeńców nie prowadzono. Jakow zginął w obozie koncentracyjnym. Mimo wszystkich zbrodni, o które jest obwiniany - jest postrzegany przez naród rosyjski z coraz większym sentymentem, w miarę, jak do ludzi dociera coraz wyraźniej kontrast między Stalinem a współczesną "elitą" polityczno-gospodarczą "demokatycznej" Federacji Rosyjskiej - kontrast ujaskrawiający się coraz wyraźniej w miarę trwania "zwycięskiej" "Specjalnej Operacji Wojskowej".