Igor Girkin i KRP: 39 pytań „Klubu Rozsierdzonych Patriotów” do władz i służb porządkowych

Igor Girkin („Igor Striełkow”) założył niedawno „Klub rozsierdzonych patriotów”, w skład którego weszło „na początek” 12 osób. Spośród najważniejszych nieobecnych – brak tam prof. W. Katasonowa i W. Bagłajewa, prezentujących niestrudzenie JEDYNE realne wyjście z sytuacji – renacjonalizację, powrót do centralnego planowania, wprowadzenie wojennej mobilizacji gospodarki i społeczeństwa i rozpoczęcie realnej wojny (poza Ukrainą – ekonomicznej i ideologicznej) z realnymi przeciwnikami. Są w „Klubie” natomiast znane postaci takie jak M. Klimow, E. Michajłow, M. Kałasznikow, W. Grubnik, P. Gubariew, W. Ałksnis, M. Aksjel, W. Kwaczkow.

Z mojego punktu widzenia Klub powstał o całe 9 lat za późno, mimo, że potrzeba jego stworzenia była oczywista już w momencie, gdy „DWUZNACZNOŚĆ” (czytaj: zdradzieckość) polityki Kremla wobec Noworosji i Donbasu stała się oczywista. Igor Girkin był na bieżąco informowany o skali problemów organizacyjnych i zaopatrzeniowych w ŁDNR przez te wszystkie lata, jednak to nie on założył organizację KCPN, zajmującą się organizowaniem pomocy dla zdradzonych sił zbrojnych ŁDNR. Igor Girkin miał „sławę” i charyzmę odpowiednią do tego, by ruchowi pomocy ŁDNR nadać odpowiednie rozmiary, tak, by 24.02.2022 siły zbrojne ŁDNR miały jakąkolwiek wartość bojową. Nie zaangażował się w to przedsięwzięcie w takim zakresie, w jakim to było potrzebne. Owszem, „12 gniewnych ludzi” wykonywało przez te lata ważną pracę edukacyjną, ale żadna praca edukacyjna nie zastąpi pracy organizacyjnej, o czym osoby takie jak I. Girkin, W. Kwaczkow czy W. Ałksnis doskonale wiedzą.

Pomijając ten „drobny poślizg”, można się zastanawiać nad retoryką „Klubu”. Z grubsza – panowie wskazują na realne problemy, o których mówią od 14 miesięcy a nawet 9 lat w nadziei, że ich głos … dotrze do „cara”, który – jak powszechnie wiadomo – jest dobry i chce dobrze, niestety „źli bojarzy” otoczyli go szczelnie i żadna prawdziwa informacja nie jest dopuszczana do carskiego ucha ni oka, co doprowadziło kraj na skraj katastrofy – klęski wojennej, która wyzwoli kryzys władzy o skali, która może osiągnąć poziom wojny domowej. Panowie ogłaszają więc, że chętnie i lojalnie staną wiernie u boku „cara”, byle zażegnać ryzyko wojny domowej i związane z nią kadafijsko-czauczeskańskie nieprzyjemności cielesne, które mogą „cara” spotkać, jeśli gniew ludu znajdzie odpowiednie ścieżki dostępu do „carskiego sioła”.

Panowie starają się do bólu (zgodnie z instynktem samozachowawczym?) pozostać w granicach prawa i „nie budzić licha”, jednak taka retoryka i taki lojalizm są politycznie nonsensowne. Już wyjaśniam dlaczego. Przede wszystkim „władza”, której „twarzą” jest „car” realizuje właśnie przy użyciu tej wojny „jakieś projekty”, dla których potrzebna jest dokładnie taka nie-wojna, prowadzona dokładnie w taki sposób i z dokładnie takimi reakcjami społeczeństwa, jakie się pojawiają. Gdyby było inaczej, władze prowadziłyby tą nie-wojnę w inny sposób, nie podtrzymując usilnie zdolności bojowej armii ukraińskiej (choćby przez odcięcie dostaw paliw z bułgarskich rafinerii Łukoilu), nie zaopatrywałyby fabryk zbrojeniowych „zachodnich partnerów” w metale nieżelazne wydobywane w Rosji i nie tranzytowały by przez FR metali ziem rzadkich z ChRL do tychże fabryk zbrojeniowych ww. „partnerów”. Nie miałyby miejsca „umowy zbożowe”, będące parawanem dla otwarcia Odessy dla transportu morskiego niezbędnych armii ukraińskiej materiałów (niestety przepustowość dróg kolejowych i kołowych nie była dostateczna). Pomijając „zagadkowe” posunięcia militarne FR „Putina” wobec Ukrainy od 2014r. i nie mniej zagadkowe posunięcia polityczne wobec tego państwa – minimum od 2004r.

Z drugiej strony – taka wiernopoddańcza i zakłamana (odnośnie osoby „cara”) retoryka kompromituje ruch w oczach świadomych Rosjan, którzy doskonale wiedzą, że wszystkie nieszczęścia państwa i narodu to efekt przemyślanych i intencjonalnych działań właśnie tego człowieka i jego żydowskiej kliki. Jest to błąd polityczny, który w ostatecznym rozrachunku doprowadzi do odrzucenia całego „Klubu” przez zradykalizowane i przebudzone masy, które na dodatek będą miały rację – bo z „tą ekipą” i z tym „carem” po prostu nie ma żadnego „jutra” dla państwa i narodu. Nie wiem, czy masy pójdą za „Nawalnym”, ale na pewno w krytycznym momencie za „carem” nie będzie chciał iść nikt, poza jego kliką żydowskich złodziei (którzy poprą cara „z bezpiecznej odległości”, np. z Izraela, Cypru albo Arabii Saudyjskiej) i wynajętych przez nich zbirów, którzy za pieniądze dopuszczą się dowolnej zbrodni (których niemało „wytrenował” już pan Prigożyn w ramach rekrutacji po zakładach karnych) …

Jest dla mnie jasne, że z jakichś NIEZNANYCH powodów lokator Kremla nie boi się, że podzieli los Kadafiego i Caucescu. Skąd płynie jego pewność – nie wiem. Jest dla mnie jasne, że gdyby „Putin” miał choć krztynę czci i honoru, to „przebudziłby się” jeszcze w roku 2014. Stąd wypływa natychmiastowy wniosek, że idea „12 gniewnych ludzi” „przebicia się do ucha cara” przez tłum „złych bojarów” jest idiotyzmem, tak samo jak robienie komukolwiek nadziei (nie wierzę, by którykolwiek z „12” był na tyle głupi, by w o wierzyć w 2023r., więc pojawia się pytanie – po co okłamują naród?), że jakakolwiek naprawa państwa może się odbyć we współpracy z „tym człowiekiem” (czyli – którym z sobowtórów?).

Mimo opisanych mankamentów narracji „Klubu”, jego działalność może być w jakimś stopniu pożyteczna poprzez otwieranie oczu narodowi rosyjskiemu, w znacznej części zombifikowanemu przez machinę propagandową Kremla, że „coś” jednak nie przebiega zgodnie z planem, który znają z mediów – albo – wszystko przebiega zgodnie z jakimś nieznanym narodowi planem, który ma się dla narodu, sądząc po dotychczas zrealizowanej części „planu”, skończyć bardzo nieprzyjemnie.

Polskim debilom z obu „obozów” – i skretyniałym fanatytykom „Ukry” i otumanionym kibicom „ErEfii” polecam lekturę 39 poniższych pytań i PRZEMYŚLENIE, czy w ramach PRAWDZIWEJ „strasznej wojny” prowadzonej przez „tego strasznego zbrodniarza-Hitlera Putina” przeciw „wolności, demokracji i ukraińskim dzieciątkom” mogłyby mieć miejsce takie rzeczy, jak te opisane poniżej, wywołujące „gniewne pytania” „rozsierdzonych patriotów”. Czy też z tego, że takie pytania w ogóle można stawiać nie wypływa czasem wniosek, że „straszna wojna” jest jakimś procesem znajdującym się pod ZEWNĘTRZNĄ KONTROLĄ, która sprawia, że w działaniach strony „ErEfijskiej” brak elementarnej logiki, jeśli analizować je z punktu widzenia „interesów narodowych/państwowych ErEfii”.

Fotografia: Chanuka’2000, W.W. Putin w towarzystwie Berla Lazara zapala świecę chanukową w moskiewskiej synagodze.


Teksty powiązane:

Teksty zalecane:


Spis treści


39 pytań rozsierdzonych patriotów do władz i służb porządkowych

Autor: Igor Girkin („Igor Striełkow”), Klub Rozsierdzonych Pariotów [Игорь Иванович Стрелков, КЛУБ РАССЕРЖЕННЫХ ПАТРИОТОВ]
Tytuł: 39 pytań rozsierdzonych patriotów do władz i służb porządkowych (39 вопросов рассерженных патриотов к власти и охранителям)
Opublikowano: 2023.04.24
Źródło: 39 вопросов рассерженных патриотов к власти и охранителям.
Tłumaczenie, wyróżnienia i komentarze: Światowid, swiatowid.video.blog

Lista 39 pytań do przedstawicieli władzy i propagandzistów-„służbistów”. Chcielibyśmy otrzymać konkretne, bezpośrednie i szczere odpowiedzi na wszystkie te pytania, wraz z wynikającymi z nich oczywistymi wnioskami.


Nieoficjalne godło Klubu Rozsierdzonych Patriotów

I. Pytania „historyczne”:

1) W 2014 roku władza ukrohunty wisiała na włosku, a cała Noworosja, patrząc na Krym, z nadzieją czekała na Rosję. Ale Kreml najpierw odmówił rozmieszczenia sił pokojowych w Donbasie, a potem jako pierwszy na świecie uznał legalność wyborów Poroszenki. W wyniku ośmiu lat ” mińskiego dreptania w miejscu” tzw. władze Ukrainy stworzyły gotową do walki armię, stłumiły ruch protestu, wyprały mózgi dużej części społeczeństwa i do 2022 roku były w stanie stawić czoła rosyjskim siłom zbrojnym na polu walki. KTO jest odpowiedzialny za strategicznie nieudane decyzje, za które Rosja płaci teraz tysiącami istnień i dziesiątkami tysięcy kalek? Kto został lub powinien zostać ukarany za ten kretynizm i/lub bezpośredni sabotaż?

2) Dlaczego przywódcami republik ludowych w Donbasie byli (i nadal są) jawni złodzieje i „przekręciarze”, którzy samym faktem obecności u władzy skompromitowali idee Rosyjskiej Wiosny? Jak i w jaki sposób zostali fizycznie wyeliminowani najbardziej prominentni i szanowani bohaterowie 2014 roku dowódcy milicji? Kto został lub zostanie pociągnięty do odpowiedzialności za to, że zamiast „wizytówki rosyjskiego świata” w ŁDRL przez 8 lat funkcjonował „odstojnik” [Ś.: отстойник – basen na ścieki miejskie, do ich przechowywania w celu mechanicznego oczyszczania; niefortunne sformułowanie autorów, bo w ŁDRL nic nie było „oczyszczane” ani żadnych planów „oczyszczania” nikt nie robił; mętna woda „ścieków” była po prostu „środowiskiem naturalnym” życia organizmów przestępczych, takim samym, jakim jest cała Federacja Rosyjska; autorzy nie dostrzegają, że ŁDRL to po prostu FR w miniaturze, z tą samą elitą i tymi samymi „mechanizmami władzy”, z jedną różnicą – większą skalą grabieży do udźwignięcia przez jednego pracującego mieszkańca; skoro „mińskie” przewidywały zwrot Donbasu Ukrainie, to dla kremlowskiej mafii był to po prostu „zasób” do maksymalnego rozgrabienia, tak, by „oddać” Ukrainie obszar w jak najgorszym stanie; widać od razu różnicę „filozofii działania” między elitą „putinowską” a elitą państwowotwórczą; do przeczytania: Kozłodojew: minister-złodziej-patriota., „Biznesy” Chodakowskiego], w którym ludziom żyło się znacznie gorzej niż w Federacji Rosyjskiej i gorzej niż na „Ukrainie”?

3) Jak to jest możliwe, że prezydent Rosji (jak sam to przyznał) był przez osiem lat „wodzony za nos przez szanownych kijowskich i drogich zachodnich partnerów” w ramach „bezalternatywnych porozumień mińskich” i „formatu normandzkiego”? Gdzie byli pryncypialni i profesjonalni doradcy i urzędnicy, którzy mieli obowiązek ostrzegać prezydenta przed tym, co było oczywiste dla rzeszy zewnętrznych obserwatorów, którzy nie otrzymywali państwowych materiałów analitycznych? Czy urzędnicy ci zostali w jakikolwiek sposób ukarani lub przynajmniej zawieszeni i odsunięci od dalszego pełnienia obowiązków?

4) Jaka była rola szeregu wysokich rangą urzędników rosyjskich (na przykład Surkowa) w tym, że jesienią 2014 roku bojówki DRL i ŁRL wraz z „Północnym Wiatrem” [Ś.: określenie nieoficjalnej pomocy wojskowej w postaci delegowanych z armii FR „urlopowiczów” wraz z ciężkim sprzętem, artylerią itd.] nie dotarły do granic wspomnianych republik, ścigając bezładnie wycofujące się już SZU [Ś.: ВСУ/AFU Siły Zbrojne Ukrainy]? Dlaczego front „okazał się” „ustalony” na obrzeżach Doniecka? Dlaczego opuszczony przez AFU Mariupol nie został wyzwolony [Ś.: Chodakowski – ofensywa na Mariupol, gospodarka i Achmetow]? Jaką rolę odegrał Surkow (i inni przedstawiciele kremlowskich VIP-ów) w tych negocjacjach z ukraińskimi oligarchami, a w szczególności z Rinatem Achmetowem? Dlaczego po wyzwoleniu Debalcewa [Ś.: Дебальцева] wiosną 2015 roku walki zostały ponownie „zamrożone”, a SZU [Ś.: ВСУ/AFU] dano szansę na odzyskanie utraconej zdolności bojowej?

5) Dlaczego przez 8 lat – podczas gdy AFU gorączkowo zbroiła się i przygotowywała do wielkiej wojny – jednostki i oddziały Milicji Ludowej ŁDRL kontynuowały nędzną egzystencję, otrzymywały wyjątkowo słabe zaopatrzenie i miały w służbie przestarzałe systemy uzbrojenia? Dlaczego nie otrzymywały prawie żadnego normalnego szkolenia bojowego i treningu operowania połączonych rodzajów wojsk? Kto był odpowiedzialny za te kwestie w rosyjskim Ministerstwie Obrony i kto powinien zostać pociągnięty do odpowiedzialności za zbrodniczy i szkodniczy stosunek do skuteczności bojowej Korpusu Milicji Ludowej? [Ś.: złe pytanie, właściwe pytanie – dlaczego cały zasób mobilizacyjny ŁDRL nie został poddany pełnowartościowemu szkoleniu bojowemu na poziomie poborowego oraz na poziomie jednostek do których na czas szkoleń powinni być wcielani ci poborowi; jeśli „przez 8 lat” Kreml szykował się do wojny, to dlaczego nie szykował do tej wojny żołnierzy zmobilizowanych w ŁDRL, których potem bezwzględnie i głupio „zmielił”?]

II. Kwestie przygotowania Sił Zbrojnych RF do działań bojowych (skierowane do Min. Obrony FR i nie tylko):

6) Jak to jest, że „Druga Armia Świata”, która nieprzerwanie wygrywała wszystkie „biathlony czołgowe” [Ś.: poligonowe rywalizacje międzynarodowe dla załóg czołgów] i zbudowała imponujący „Park Patriotów” z ogromną świątynią, znalazła się do początku operacji bojowych:

– bez wystarczającego zgrupowania satelitów kosmicznego rozpoznania; [Ś.: to połowa problemu, dane z rozpoznania satelitarnego i tak od ponad roku nie trafiają do jednostek i nic nie zapowiada zmiany tego stanu rzeczy, co stawia pod znakiem zapytania problem ilości satelitów]
– prawie bez bezzałogowych samolotów, zarówno rozpoznawczych, jak i uderzeniowych (w których przeciwnik posiadał ogromną przewagę liczebną);
– w ogóle bez kierowanych bomb szybujących;
– z żałośnie małą liczbą systemów korekcji ognia artylerii i walki przeciwbateryjnej;
– z przestarzałymi i zawodnymi wojskowymi systemami komunikacji szyfrowanej na wszystkich poziomach? [Ś.: nie jest to prawda, w rzeczywistości kluczowy był całkowity brak systemów cyfrowej łączności zamkniętej w jednostkach piechoty, pojazdach bojowych itd., a niekiedy środków łączności radiowej, nawet odkrytej, po prostu nie było – te braki na łapu-capu zaczęto „łatać” tanimi „radyjkami” z ChRL; w efekcie przez większą część SWO oddziały rosyjskie posługiwały się na szczeblu taktycznym systemami nieszyfrowanej łączności, zaś łączności na szczeblu operacyjnym nie miały często w ogóle]

7) Jak to było możliwe, że plan SWO opierał się na informacjach całkowicie oderwanych od rzeczywistości? Jak to możliwe, że opierał się na założeniach o nieprzygotowaniu sił zbrojnych wroga do stawiania zdecydowanego oporu, a brakowało w nim informacji o wysokim poziomie wyszkolenia bojowego i jeszcze wyższym morale jego armii kadrowej? Dlaczego od ludności okupowanych terenów i władz oczekiwano w najgorszym razie „neutralności”, a w najlepszym – całkowitej lojalności, skoro w rzeczywistości było zupełnie odwrotnie? Kto w tak bezczelny i złośliwy sposób dezinformował prezydenta? Kto poniósł za to odpowiedzialność karną, przynajmniej w świetle prawa obowiązującego w czasie pokoju? [Ś.: przecież biedny pan prezydent jest oszukiwany przez złych bojarów od 2014r., sam obwieścił, że w 2014r. nie miał pojęcia co się realnie dzieje na Ukrainie i dlatego działał tak, jak działał wobec Donbasu – i, jak widać, biedny nie dał rady nic zrobić, by do 2022r. dowiedzieć się, co się realnie dzieje na Ukrainie]

8) Dlaczego w sferze politycznej, w roli kandydatów do objęcia władzy na „Ukrainie” w przypadku powodzenia SWO zostali obsadzeni najbardziej niesławni oszuści i złodzieje, tacy jak szumowina Miedwiedczuk [Ś.: dlatego, że z putinowską elitą żydowskich oligarcho-złodziei i urzędników-łapówkarzy tylko tacy ludzie zgodzą się współpracować, a jednocześnie – ta elita tylko z takimi CHCE współpracować – najlepszy dowód – „elita” ŁDRL i próba obalenia w 2020r. Łukaszenki, nie pozwalającego okradać Białorusi]? Całkowicie niepopularnych wśród ogółu ludności tzw. Ukrainy? Kto i na jakiej podstawie wytypował te postaci? Czy w takim podejściu do obsady stanowisk był element korupcyjny? Czy rekomendujący zostali w jakikolwiek sposób pociągnięci do odpowiedzialności lub zostaną pociągnięci w przyszłości? [Ś.: swoich nie brosajem …]

9) Jakie cele militarno-polityczne – zrozumiałe dla ludności rosyjskiej i „ukraińskiej” – przyświecały (i przyświecają) SWO? Na jakiej podstawie prawnej zainicjowano SWO? Jaki jest jej status prawny? Dlaczego nie został określony nawet po ponad roku działań wojennych?

10) Jak to się stało, że – przygotowując SWO- nie wzięto pod uwagę możliwości wprowadzenia sankcji przez USA i UE? Jak to się stało, że ponad 300 mld rezerw walutowych Rosji zostało zablokowane (a w rzeczywistości skonfiskowane) za granicą? Kto z odpowiadających za te sprawy urzędników rosyjskich był lub będzie osobiście pociągnięty do odpowiedzialności karnej?

III

11) Już w pierwszym półroczu wojny stało się jasne, że krajowy przemysł zbrojeniowy (i nie tylko) był krytycznie uzależniony od dostaw komponentów z zagranicy. Co się stało z głośno chwalonymi w mediach „programami substytucji importu”? Dlaczego osoby odpowiedzialne za fiasko programu nie zostały przedstawione opinii publicznej?

12) Również jeszcze do lata 2022 roku wystąpił dotkliwy problem braku amunicji dla artylerii i niektórych innych rodzajów uzbrojenia, a do końca 2022 roku ten sam problem pojawił się w obszarze zaopatrzenia w szeroki asortyment amunicji i sprzętu wojskowego – od amunicji, artylerii i czołgów – do nawet najbardziej prymitywnego sprzętu łączności. Niedobór kamizelek przeciwodłamkowych, apteczek, mundurów i wyposażenia był „na językach” niemal od początku działań wojennych, a szczególnie nasilił się po „niedomobilizacji” (o której napiszę poniżej).

13) Dlaczego na początku działań wojennych granice Federacji Rosyjskiej nie były (i nadal nie są!) zamknięte dla wyjazdu obywateli objętych obowiązkiem służby wojskowej [Ś.: z rezerwy mobilizacyjnej]? Dlaczego co najmniej setki tysięcy potencjalnych żołnierzy mogło bez przeszkód opuścić terytorium Federacji Rosyjskiej? [Ś.: po to by rozładować potencjał „rewolucyjny” w kraju – po co narażać się na masowe protesty osób przeciwnych udziałowi w SWO, jeśli można jednym pozwolić na ucieczkę z kraju, a drugim umożliwić bezkarne ignorowanie „zaproszeń” do Wojskowych Komend Uzupełnień, pisząc odpowiednio „dziurawe” prawo] A także dlaczego dziesiątki (co najmniej) osób posiadających dostęp do tajemnic państwowych o najwyższym stopniu tajności? W tym byłych członków rządu i szefów/ wyższych urzędników korporacji państwowych? Kto jest odpowiedzialny za bezczynność w tym obszarze?

IV.

14) Jak wytłumaczyć „paskudny kontrast”, gdy wielu (wiele tysięcy) kadrowych żołnierzy Sił Zbrojnych Rosji i doświadczonych bojowników PPW [Ś.: ЧВК – prywatnych przedsiębiorstw wojskowych; korporacji najemników], „pełni służbę” w Syrii, Republice Środkowoafrykańskiej, Mali, Burkina Faso itd., zaś na front trafiają – i po minimalnym przeszkoleniu biorą udział w ciężkich walkach – świeżo zmobilizowani cywile?

15) Dlaczego tylko Rosjanie i przedstawiciele innych rdzennych narodów Rosji są wcielani do sił zbrojnych, podczas gdy setki tysięcy młodych i zdrowych „przybyszów” z Azji Środkowej i Zakaukazia są całkowicie zwolnione ze służby wojskowej w czasie wojny i zajmują się układaniem płytek i przycinaniem drzew w megalopolisach?

16) Jak to jest, że sądy skazują teraz zmobilizowanych i ochotników za dezercję z jednostek wojskowych [Ś.: nowy piękny skrót СОЧ – самовольное оставление части – samowolne porzucenie jednostki], ale ŻADEN z WIELU TYSIĘCY żołnierzy kontraktowych (w tym oficerów), którzy odmówili wykonania swoich obowiązków na początku wojny i wzięcia udziału w działaniach wojennych, nie został ukarany za dezercję [Ś.: dlatego, że zgodnie z prawem mogli te kontrakty zerwać bez konsekwencji innych jak finansowe, przewidziane w kontrakcie na taką sytuację]?

17) Jak wytłumaczyć sytuację, w której Federacja Rosyjska prowadzi wojnę, ale jednocześnie kontynuuje tranzyt ropy i gazu przez terytorium tzw. „Ukrainy”, na eksport do krajów, które następnie (Bułgaria) – po przetworzeniu – dostarczają „Ukrainie” 90% potrzebnego jej paliwa i smarów? Nie mówiąc już o tym, że „ukraina” zgrabnie otrzymuje za te dostawy płatności od rosyjskich korporacji? [Ś.: zabrakło informacji, że ropa jest przerabiana na paliwa dla armii ukraińskiej w bułgarskich rafineriach Łukoilu, wobec którego nikt w FR nie wyciąga żadnych konsekwencji]

18) Co uzasadnia „umowy zbożowe”, które (według rosyjskiego ministra spraw zagranicznych) „wcale nie przynoszą korzyści naszemu krajowi, ponieważ „partnerzy” nigdy nie wypełnili swojej części zobowiązań”? Biorąc pod uwagę, że w wyniku przestrzegania warunków umów z naszej strony – „Ukraina” nie tylko otrzymuje duże dochody z eksportu swojego zboża i innych ładunków, ale także otrzymuje znaczną część swoich dostaw (to samo paliwo i smary oraz wiele innych) przez odblokowany port morski w Odessie? [Ś.: tu wkracza do gry Turcja, która zaszantażowała FR, że jeśli „umowy zbożowe” nie zostaną przedłużone, Turcja uniemożliwi kontrabandę do FR artykułów objętych zachodnimi sankcjami, a widać Kreml nie ma przyjaznych państw gotowych stać się „oknem na świat” FR w zastępstwie Turcji; całość „umowy zbożowej” i tak wpisuje się w inne, bardziej szkodliwe dla zdrowia rosyjskich żołnierzy działania Kremla]

19) Dlaczego nie potępiono ani nawet nie skomentowano zachowania specjalnego przedstawiciela prezydenta Rosji R. Abramowicza (Brytyjczyka, co jest skandalem samym w sobie), który po wymianie pojmanych w Mariupolu „Azowców” (organizacja uznana w Rosji za przestępczą), publicznie obdarował ich wszystkich drogimi prezentami i nakarmił łakociami, o samym przyjaznym odnoszeniu się do nich tego pana nie wspominając? I dlaczego w ogóle wymieniono przestępców, którym udowodniono w śledztwie popełnienie masowych mordów, tortur i innych szczególnie ciężkich przestępstw przeciwko obywatelom Federacji Rosyjskiej?

20) Co było przyczyną zatonięcia okrętu flagowego Floty Czarnomorskiej „Moskwa”? A jeśli został zatopiony przez wroga (o czym „ani mru-mru” w oficjalnych doniesieniach) – to w jaki sposób znalazł się w zasięgu wrogich systemów przeciwokrętowych bez eskorty i osłony, a także z niedziałającymi systemami obrony przeciwlotniczej, z załogą obsadzoną w dużej mierze niedoświadczonymi poborowymi? Kto i jaka odpowiedzialność za to poniósł?

21) Co spowodowało „deeskalację” i pospieszne wycofywanie wojsk z obwodów kijowskiego, czernihowskiego, sumskiego i mikołajowskiego i na co liczyli urzędnicy, którzy zaproponowali to rozwiązanie jako optymalne? Jak to się stało, że nasze wojska na początku „SWO” prowadziły głęboką ofensywę, nie troszcząc się o zabezpieczenie szlaków komunikacyjnych, które zostały narażone na uderzenia wroga? Kto został lub zostanie za to pociągnięty do odpowiedzialności?

22) Gdzie zostały wykorzystane liczne setki lądowych, morskich i powietrznych pocisków manewrujących, wystrzelonych masowo na początku „SWO” na obiekty znajdujące się na terytorium wroga, skoro w rezultacie nie zostały trafione ani jego wojskowe i polityczne ośrodki dowodzenia i kontroli, ani centra łączności, system obrony powietrznej pozostał nienaruszony, węzły łączności i obiekty sił powietrznych doznały niewielkich uszkodzeń, a centra telekomunikacyjne i obiekty infrastruktury transportowej nie ucierpiały w ogóle?

23) Dlaczego pod koniec 14 miesiąca wojny nie tylko nie zostały jeszcze zniszczone szlaki komunikacyjne wroga na bliskich i głębokich tyłach, ale nawet nie zostały w żadnym poważniejszym stopniu uszkodzone? Dlaczego przytłaczająca większość strategicznych mostów i tuneli, przez które płynie na „Ukrainę” główny strumień zachodniej broni i sprzętu, jest nienaruszona i nawet nie jest atakowana? Jak wyjaśnić „całkowitą nietykalność” Zełenskiego i najwyższych urzędników „Ukrainy”, w tym tych regularne wzywajcych do całkowitej anihilacji Rosji?

24) Jak zakończyła się seria uderzeń rakietowych na obiekty energetyczne „ukrainy”, dlaczego wszystkie uderzenia zostały przeprowadzone na obiekty drugorzędne i zakończyły się przed wyrządzeniem krytycznych szkód w systemie energetycznym przeciwnika? Dlaczego „ukraina” była w stanie szybko i całkowicie przywrócić zasilanie do tego stopnia, że wznowiła dostawy energii elektrycznej do sąsiednich państw? [Ś.: dlatego, że bez prądu nie da się tłoczyć gazu ani ropy przez Ukrainę na zachód, do drogich partnerów… Ani amoniaku z Taliatti do Odessy …]

25) Kiedy prezydent Federacji Rosyjskiej odważy się przejąć konstytucyjnie przypisane mu funkcje Naczelnego Dowódcy i czy w ogóle planuje to zrobić? Kto konkretnie kieruje i odpowiada za prowadzenie działań wojennych od ponad roku? I, ogólnie rzecz biorąc, czy jest przewidywana jakakolwiek odpowiedzialność kogokolwiek za podejmowane decyzje wojskowe?

26) Kto został ukarany za „Udane przegrupowanie” z obwodu charkowskiego, w wyniku którego oddano wrogowi z walką lub bez walki Izjum, Kupiańsk, Balakleję, Wołczańsk, Kozaczą Łopań, szereg innych miast i liczne osady? W rezultacie czego obwody bełgorodzki, kurski i briański Federacji Rosyjskiej znalazły się na linii frontu i doświadczyły wszystkich „rozkoszy” bycia regionami frontowymi? Kogo dokładnie należy winić za to, że wcześniej zaplanowany atak SZU (ВСУ/AFU) został „przeoczony”, operacyjna odpowiedź na niego zawiodła, a odwrót z przyczółka na południe od Izjum zamienił się w pospieszną, zdezorganizowaną ucieczkę, w wyniku której oddziały poniosły ogromne straty w sprzęcie i amunicji, które bez walki wpadły w ręce wroga, będąc porzucone w trakcie odwrotu? [Ś.: Piękne pytanie, ale warto je uzupełnić innym – dlaczego podczas tego natarcia ukraińskiego, na granicę państwową FR wycofały się rosyjskie oddziały znajdujące się kilkadziesiąt km na północ od Charkowa, których nikt nie niepokoił i którym nie groziło żadne okrążenie czy oskrzydlenie – to pytanie stawia w zupełnie innym świetle odwrót z obwodu charkowskiego … Jeśli ktoś ciekaw szczegółów „drugiego dogoworniaka”, omawia go M. Sołonin (czas 3:30 do 12:45) w tym filmie : Разгром под Харьковом. Кто, с кем и зачем договорился? /Марк Солонин/Сергей Любарский ]

V.

27) Na jakiej podstawie przeprowadzono „niedomobilizację”, skoro „nie mamy wojny”, a tzw. „SWO” nie ma statusu prawnego? Na jakiej podstawie zatem obywatele, którzy opuścili swoje jednostki wojskowe, ponoszą odpowiedzialność karną? [Ś.: Prawdopodobnie mogą ponosić jedynie taką, jak kontraktowcy, zgodnie z „umową o zatrudnieniu”. Przy tym obywatele ignorujący wezwania do „wojenkomatów” podlegają symbolicznym grzywnom, bo niczego więcej prawo FR w takich sytuacjach nie przewiduje]

28) Dlaczego „mobilizacja” dotyczyła tylko poboru rezerwistów do służby wojskowej w strukturach Ministerstwa Obrony, podczas gdy wszystkie inne niezbędne elementy normalnej mobilizacji (mobilizacja organów bezpieczeństwa i ścigania, mobilizacja przemysłu, mobilizacja transportowa itp.) nie są realizowane w ogóle? Kto określił kryteria mobilizacji, której może uniknąć dosłownie każdy, kto nie chce iść na wojnę? Jakie mechanizmy karne są przewidziane (przy braku statusu prawnego SWO) dla osób uchylających się od poboru do sił zbrojnych [Ś.: 3000 rubli, czyli poniżej 30 USD, to ok 20% płacy minimalnej]?

29) Kto dokładnie podjął polityczną „Nieprostą decyzję” o porzuceniu bez walki silnie ufortyfikowanego i skutecznie utrzymywanego przyczółka chersońskiego? Na jakiej podstawie oddano wrogowi terytorium Federacji Rosyjskiej wraz z centrum administracyjnym podmiotu FR? Dlaczego w żadnych federacyjnych mediach nie słychać ani jednego słowa, że to terytorium na pewno zostanie wyzwolone? I odwrotnie – dlaczego bezpośrednie apele o „zamrożenie konfliktu na obecnych pozycjach” (na przykład Prigożyna) nie są ścigane przez organy ścigania Federacji Rosyjskiej jako wezwanie do naruszenia integralności terytorialnej Federacji Rosyjskiej? Czy Chersoń „już nie jest” Rosją? Kto tak zdecydował? Na jakiej podstawie prawnej?

30) Gdzie jest reakcja najwyższych władz państwowych na fakty publicznych wystąpień przedstawicieli najwyższych władz Federacji Rosyjskiej (Matwijenko, Biegłow [Ś.: Матвиенко, Беглов]) na tle flag państwowych krajów, których władze otwarcie deklarują chęć zniszczenia Federacji Rosyjskiej?

31) Dlaczego deklarowana przez prezydenta i najwyższych urzędników rosyjskich „troska o zachowanie narodu rosyjskiego i języka rosyjskiego” nie dotyczy terytorium tzw. Ukrainy, gdzie rdzenna ludność rosyjska od wielu lat (a zwłaszcza teraz) poddawana jest ciągłemu kulturowemu ludobójstwu? [Ś.: Ponieważ już w 2004r. „WWP” zadeklarował, w odpowiedzi na prośby Rosjan chcących po „pomarańczowej rewolucji” dokonać secesji całego południowego wschodu Ukrainy, z jego jeszcze niemal w pełni zachowanym na tych terenach przemysłem ZSRR, że mu strasznie potrzebna jest na zachodzie „jedna zjednoczona Ukraina”, a taka może zaistnieć tylko w wyniku kulturowego etnocydu rosyjskiej ludności Ukrainy – i to ma miejsce nawet teraz – oczywiście z olbrzymim wkładem „WWP”]

32) Jaki jest powód i podstawa „strategii” Sił Zbrojnych RF, w której operacje ofensywne prowadzone są niemal wyłącznie na terytorium Donbasu i kończą się wielomiesięcznymi krwawymi szturmami na najbardziej ufortyfikowane pozycje wroga, podczas gdy nawet zdobycie tych pozycji (nieosiągnięte w ciągu miesięcy walk) nie prowadzi do klęski SZU (ВСУ/AFU) i kapitulacji kijowskiego reżimu? Dlaczego uparcie ignoruje się inne kierunki strategiczne, gdzie ofensywa może zakończyć się o wiele poważniejszymi i mogącymi wpłynąć na wynik wojny sukcesami? Dlaczego inicjatywa na tych odcinkach frontu pozostaje całkowicie w rękach wroga? [Ś.: bo celem elit FR nie jest zwycięstwo, co jest jasne już od momentu kijowskiego „gestu dobrej woli”]

33) Gdzie podział się cały nasz najnowszy sprzęt wojskowy, którym tak bardzo chwalono się w latach przedwojennych? Dlaczego na front dostarczane są czołgi T-54/55 i armaty D-20 [Ś.: haubice 152mm w wersji holowanej], które zostały przyjęte do służby jeszcze za czasów Stalina? Kto „rozrzucał” (z reguły nieodpłatnie) ogromne ilości znacznie nowocześniejszej i „niepotrzebnej” radzieckiej broni i amunicji po Syrii, Libii, Sudanie i innych republikach afrykańskich? Kto powinien za to odpowiedzieć? Gdzie są obiecane „roboty bojowe”? Gdzie są obiecane prezydentowi przez ministra obrony „dziesiątki tysięcy arabskich ochotników wdzięcznych za naszą pomoc”?

34) Jak to jest, że Kazachstan, uratowany przez nasze siły pokojowe przed wojną domową, dosłownie miesiąc przed startem SWO, szybko i bez skrępowania staje się wrogiem Federacji Rosyjskiej, wykazując coraz większą rusofobię i stopniowo przystępując do wszelkiego rodzaju sankcji? Kto podjął decyzję o wsparciu właśnie tej grupy, która (po tym jak była pielęgnowana przez Fundację Sorosa i było o tym powszechnie wiadomo) jest obecnie u władzy w Kazachstanie? Jakie było uzasadnienie dla wspierania tego konkretnego ugrupowania, choć były inne, znacznie bardziej lojalne wobec Rosji?

35) Dlaczego nasi urzędnicy za wszystkie wywołujące wzburzenie w naszym społeczeństwie sabotaże, akty terrorystyczne i po prostu uderzenia militarne na terytorium Federacji Rosyjskiej obwiniają jakichś „ukraińskich nacjonalistów”, zdejmując winę z władz administracyjnych i wojskowych „Ukrainy” nawet w przypadkach, gdy sami publicznie przyznają się do odpowiedzialności za te akty? Gdzie są podobne akcje rosyjskich służb specjalnych na terytorium wroga? Dlaczego w ciągu ośmiu lat na „Ukrainie” nie powstało zdolne do działania podziemie, nawet w rosyjskojęzycznych regionach? Dlaczego teraz nie ma prób jego stworzenia, poza czysto medialnymi (i korzystnymi tylko dla wrogiej propagandy) prowokacjami prowadzonymi przez obrzydliwego łajdaka Miedwiedczuka? [Ś.: bo nie robi się podziemia na terenach, które się oddało do „ukrainizacji” …]

36) Jak to możliwe, że podczas gdy setki tysięcy naszych żołnierzy (a także ludność regionów frontowych, mieszkająca w zasięgu uderzeń wroga) znosi trudy i cierpienia związane z przebywaniem na froncie lub jego bezpośrednim zapleczu, reszta kraju nadal żyje tak, jakby wojna w ogóle nie istniała lub nie dotyczyła ich w ogóle?

37) Kiedy zostaną określone jednoznacznie cele prowadzenia SWO i warunki pomyślnego zakończenia tej operacji – i kiedy zostanąogłoszone całemu społeczeństwu – i oficjalnie?

VI.

38) Co powoduje, że ludzie, którzy od lat „rwą na piersiach koszulę” za „bezalternatywnymi porozumieniami mińskimi”, za „Donbasem jako częścią zjednoczonej Ukrainy”, za „sami, wszystko sami” [Ś.: „niech sobie Republiki ułożą same stosunki z Ukrainą”] – w stosunku do rozdartych Republik Ludowych – nadal kierują odpowiednimi kierunkami w polityce zagranicznej i wewnętrznej oraz odpowiadają za propagandę wojskową? A ludzie, którzy zawsze, od początku i słusznie, ostrzegali przed zgubnością takiego kursu i przewidywali (merytorycznie), do czego on doprowadzi (wielka i ciężka wojna) – pozostają w pozycji lekceważonych przez oficjalną propagandę – aż do całkowitego pozbawienia możliwości udziału w obronie Rosji?

39) Co spowodowało regularne (i potwierdzone wideo i zdjęciami) doniesienia w prasie zagranicznej o wesołym spędzaniu czasu przez najbliższych krewnych najwyższych rosyjskich przywódców państwowych i wojskowych w kurortach i w kompleksach rozrywkowych krajów otwarcie wrogich Federacji Rosyjskiej, które przystąpiły do reżimu antyrosyjskich sankcji i wspierały tzw. Ukrainę wszelkimi sposobami, aż do dostaw nowoczesnej broni włącznie? Kiedy w odniesieniu do tych urzędników prezydent wyciągnie jakiekolwiek konsekwencje? [Ś.: nigdy, w FR etniczna feudalna kasta urzędniczo-oligarchiczna stoi ponad prawem]

Klub rozsierdzonych patriotów #KRP

Oficjalny kanał telegramowy #KRP:
https://t.me/KRPRus

Chatbot #KRP na telegramie:
@KRPRus_bot


39 вопросов рассерженных патриотов к власти и охранителям

КЛУБ РАССЕРЖЕННЫХ ПАТРИОТОВ #КРП | Игорь Иванович Стрелков
April 24, 2023
https://telegra.ph/Voprosy-KRP-04-24

Перечень из 39 вопросов к представителям власти и пропагандистам-„охранителям”. На все эти вопросы хотелось бы получить конкретные прямые и честные ответы, с вытекающими оргвыводами.


Неофициальная эмблема Клуба рассерженных патриотов

I. Вопросы „исторические”:

1) В 2014 году власть укрохунты висела на волоске, а вся Новороссия, глядя на Крым, с надеждой ждала Россию. Но Кремль сначала отказался от ввода миротворческих сил в Донбасс, а потом первым в мире признал легитимность избрания Порошенко. В результате восьмилетней „минской тягомотины” власти т.н. украины создали боеспособную армию, подавили протестное движение, промыли мозги значительной части населения, и к 2022 году оказались в состоянии противостоять ВС РФ на поле боя. КТО отвечает за стратегически провальные решения, за которые сейчас Россия расплачивается тысячами жизней и десятками тысяч калек? Кто понёс или должен понести наказание за данный кретинизм и/или прямое вредительство?

2) Почему во главе Народных республик Донбасса были поставлены (и сейчас состоят) откровенные жулики и мошенники, дискредитировавшие идеи Русской Весны самим фактом своего присутствия во власти? Как и каким образом были устранены физически наиболее известные и авторитетные герои 2014-го года из числа командиров ополчения? Кто понёс или понесёт ответственность за то, что вместо „витрины Русского Мира” в ЛДНР 8 лет существовал „отстойник”, в котором людям жилось значительно хуже, чем в РФ и хуже, чем на „украине”?

3) Как получилось, что президента РФ (по его собственному личному признанию), „восемь лет водили за нос уважаемые киевские и дорогие западные партнеры” в рамках „безальтернативных минских соглашений” и „нормандского формата”? Где были принципиальные и профессионально-пригодные советники и чиновники, которые были обязаны предупредить президента о том, что было очевидно множеству сторонних наблюдателей, не получающих государственного содержания? Наказаны ли как-либо данные чиновники или хотя бы отстранены от дальнейшего исполнения обязанностей?

4) Какова роль целого ряда высокопоставленных российских чиновников (Суркова, например) в том, что осенью 2014 года ополчения ДНР и ЛНР, совместно с „Северным Ветром” не смогли выйти на границы указанных республик, преследуя уже беспорядочно отступавшие ВСУ? Почему фронт оказался „зафиксирован” на окраинах Донецка? Почему не был освобожден оставленный ВСУ Мариуполь? Какую роль в этом играли закулисные переговоры Суркова (и других представителей кремлевского вип-чиновничества) с украинскими олигархами и, в частности, с Ринатом Ахметовым? Почему после освобождения Дебальцева весной 2015 года боевые действия были вновь „заморожены” и ВСУ получили шанс на восстановление вновь потерянной боеспособности?

5) Отчего за 8 лет — пока ВСУ лихорадочно вооружались и готовились к большой войне — соединения и подразделения Народной Милиции ЛДНР влачили жалкое существование, получали крайне скудное снабжение и имели на вооружении устаревшие системы вооружения? Почему они практически не проходили нормальной боевой подготовки и слаживания? Кто отвечал за эти вопросы в МО РФ, и кто должен ответить за преступно-вредительское отношение к боеспособности Корпусов Народной Милиции?

II. Вопросы подготовки ВС РФ к боевым действиям (адресуются МО РФ и не только):

6) Как получилось, что „Вторая армия Мира”, непрерывно побеждавшая на всех „танковых биатлонах” и отстроившая шикарный „Парк Патриот” с огромным храмом, оказалась к началу боевых действий:

– без достаточной космической спутниковой разведывательной группировки;
– почти без беспилотной авиации, как разведывательной, так и ударной (которая у противника была в значительно превосходящих количествах);
– совсем без планирующих управляемых авиабомб;
– с крайне недостаточным количеством систем артиллерийской корректировки и противобатарейной борьбы;
– с устаревшими и ненадежными системами военной шифрованной связи всех уровней?

7) Каким образом оказалось, что план Специальной Военной Операции строился на основании данных, совершенно оторванных от действительности? Как получилось, что в него были — в качестве базовых — заложены сведения о неготовности вооруженных сил противника к решительному сопротивлению и отсутствовали сведения о высоком уровне боевой подготовки и еще более высоком моральном духе его кадровой армии? Почему от населения занимаемых в ходе СВО территорий и органов власти ожидались в худшем случае „нейтралитет”, а в лучшем — полная лояльность, тогда как на самом деле дело обстояло строго наоборот? Кто дезинформировал президента таким наглейшим и вредительским образом? Кто понес за это уголовную ответственность хотя бы по законам мирного времени?

8) Почему в политической сфере в качестве „фаворитов”, которые должны были прийти к власти на „украине” при победоносном исходе СВО, были выбраны самые откровенные жулики и воры, типа подонка Медведчука? Совершенно непопулярные в широких слоях населения т.н. украины? Кто подбирал эти фигуры и на каком основании? Была ли коррупционная составляющая в данном подходе к кадрам? Понесли ли рекомендатели какую-либо ответственность или понесут ее в будущем?

9) Какие военно-политические цели — понятные для населения РФ и „украины” — преследовала (и преследует) СВО? На каком основании начато СВО? Какой у неё правовой статус? Почему даже спустя год с лишним военных действий он отсутствует?

10) Каким образом – при подготовке СВО — не была учтена возможность санкций со стороны США и ЕС? Как получилось, что свыше 300 миллиардов российских золотовалютных резервов оказались заблокированы (а фактически — конфискованы) заграницей? Кто понес или понесет за это персональную ответственность из компетентных российских чиновников?

III.

11) Уже в первом полугодии войны выяснилось, что отечественная военная (и не только) промышленность критически зависит от поставок комплектующих из зарубежья. Куда девались громко воспетые в СМИ „программы импортозамещения”? Почему не представлены общественности лица, виновные в провале программы?

12) Также уже к лету 2022 года остро встала проблема нехватки боеприпасов для артиллерии и некоторых других видов вооружения, а к концу 2022 года та-же проблема возникла по широкой номенклатуре самой востребованной на фронте боевой техники – от снарядов и артиллерийских орудий и танков – до средств связи самого примитивного уровня. Нехватка бронежилетов, аптечек, униформы и снаряжения стала „притчей во языцех” почти с самого начала боевых действий и особенно обострилось после проведенной „недомобилизации” (о ней напишу ниже). Как МО РФ ,”Ростех” и иные государственные компании отреагировали на этот дефицит, чтобы вовремя исправить выявленные провалы и насытить войска необходимым вооружением и снаряжением? На данный момент (исход 14-го месяца войны) — подвижек к лучшему крайне мало, а если „отминусовать” снаряжение, поступающее в качестве волонтерской помощи — то картина выглядит еще более удручающей. Кто несет ответственность за данную ситуацию и какие срочные меры предпринимаются для ее исправления?

13) Почему в начале военных действий не были (и по сей день нет!) закрыты границы Российской Федерации на выезд военнобязанных категорий граждан? Почему, минимум, сотни тысяч потенциальных военнослужащих смогли безпрепятственно покинуть территорию РФ? А также почему из РФ свободно выехали (по факту — сбежали) десятки (минимум) секретоносителей высших степеней допуска к гостайне? В том числе бывшие члены правительства и главы/вип-чиновники госкорпораций? Кто отвечает за это направление бездеятельности?

IV.

14) Чем можно объяснить уродливейшую коллизию, при которой множество (многие тысячи) кадровых военных ВС РФ и опытных бойцов-профессионалов ЧВК „выполняют служебные задачи” в Сирии, Центрально-Африканской республике, Мали, Буркина-Фасо и т.д.,, а на фронт попадают и после минимальной подготовки участвуют в тяжелых боях свеже-мобилизованные гражданские люди?

15) Почему в вооруженные силы призываются, в подавляющей части, только русские и представители других коренных народов России, а сотни тысяч молодых и здоровых „новых граждан” из стран Средней Азии и Закавказья совершенно избавлены от военной службы во время войны и занимаются укладкой плитки и стрижкой деревьев в мегаполисах?

16) Как так получилось ,что сейчас за самовольное оставление воинских частей суды выносят приговоры мобилизованным и добровольцам, однако НИ ОДИН ИЗ МНОГИХ ТЫСЯЧ КОНТРАКТНИКОВ (в том числе — офицеров), отказавшихся от выполнения своих обязанностей в начале СВО и принять участие в боевых действиях — не понес наказания за дезертирство?

17) Как объяснить ситуацию, при которой Российская Федерация ведет войну, но в тоже самое время продолжает транспортировать через территорию т.н. „украины” нефть и газ на экспорт в страны, которые потом (Болгария) — после переработки — поставляют „украине” 90% необходимых ей ГСМ? Не говоря уже о том, что „украина” аккуратно получает платежи от корпораций РФ за данные поставки?

18) Чем объясняются „зерновые сделки”, которые (по признанию министра иностранных дел РФ) „совершенно не приносят пользы нашей стране, поскольку „партнеры” свою часть обязательств никогда не выполняли”? Учитывая, что в результате соблюдения условия соглашений с нашей стороны — „украина” на только получает крупные доходы от экспорта своего зерна и других грузов, но и получает значительную часть снабжения (те-же самые ГСМ и многое другое) через разблокированный Одесский морской порт?

19) Почему до сих пор никак не осуждено и даже не прокомментировано поведение специального представителя президента РФ Р.Абрамовича (подданного Великобритании, что само по себе — скандал), который после обмена плененных в Мариуполе „азовцев” (организация, признанная в РФ преступной) публично вручил им всем дорогие подарки и накормил деликатесами, не считая самого дружественного расположения? И почему вообще обменяны оказались преступники совершение которыми массовых убийств, пыток и прочих особо-тяжких преступлений в отношении граждан РФ доказано следствием?

20) В результате чего затонул флагманский корабль Черноморского флота „Москва”? И если он был потоплен врагом (о чем „ни гу-гу”) — как он оказался в зоне досягаемости протикорабельных систем противника без сопровождения и прикрытия, а также с не-рабочими системами ПВО, с экипажем, укомплектованным в значительной степени неопытными новобранцами-срочниками? Кто за это и какую понес ответственность?

21) Чем была вызвана „деэскалация” с поспешным выводом войск из Киевской, Черниговской, Сумской, Николаевской областей и на что рассчитывали в её результате должностные лица, предложившие данное решение в качестве оптимального? Как получилось, что наши войска в начале „СВО” осуществляли глубокое наступление, не озаботившись охраной коммуникаций, которые подверглись ударам противника? Кто за это ответил или будет привлечен к ответственности?

22) Куда были истрачены многие сотни крылатых ракет наземного, морского и воздушного базирования, массово выпущенные в начале СВО по объектам на территории противника, если в результате не были поражения ни центры его военного и политического управления, ни центры связи, осталась неподавленной система ПВО, мало пострадали узлы связи и объекты ВВС, совершенно не пострадали телекоммуникационные центры и объекты транспортной инфраструктуры?

23) Почему к исходу 14-го месяца войны до сих пор не только не разрушены, но даже и сколько-нибудь не нарушены коммуникации противника в ближнем и глубоком тылу? Почему целы и даже не подвергались атакам подавляющая часть стратегических мостов и туннелей, через которые на „украину” идет основной поток поставок западного орудия и снаряжения? Как объяснить „полную неприкасаемость” Зеленского и высших чиновников „украины”, в том числе регулярно призывающих к полному уничтожению РФ?

24) Чем закончилась серия ракетных ударов по энергетическим объектам „украины”, почему все удары были нанесены по второстепенным объектам и закончились до того, как энергосистеме противника был нанесен критический ущерб? Отчего „украина” сумела быстро и полностью восстановить энергоснабжение настолько ,что вновь приступила к поставкам электроэнергии в сопредельные государства?

25) Когда президент Российской Федерации соизволит принять на себя предусмотренные конституцией функции Верховного главнокомандующего и планирует ли он сделать это вообще? Кто конкретно руководит в течение более чем года боевыми действиями и несет ответственность за ведение войны? И ,вообще, предусматривается ли хоть какая-то ответственность за принимаемые военные решения?

26) Кто наказан за „Успешную Перегруппировку” из Харьковской области, завершившуюся сдачей врагу с боем и без боя Изюма, Купянска, Балаклеи, Волчанска, Казачьей Лопани, ряда других городов и множества населенных пунктов? В результате чего Белгородская , Курская и Брянская области РФ оказались на линии фронта и ощущают все „прелести” статуса прифронтовых регионов? На ком лежит конкретна вина за то, что загодя подготовленное наступление ВСУ было „проворонено”, оперативное реагирование на него было провалено и отступление с плацдарма южнее Изюма превратилось в поспешное неорганизованное бегство, в результате чего войска понесли огромные потери в технике и боеприпасах, без боя попавших в руки противника, будучи брошенными при отступлении?

V.

27) На каком основании была проведена „недо-мобилизация”, если „войны у нас нет”, а т.н. „СВО” не имеет никакого юридического статуса? На каком основании, в таком случае, привлекаются к уголовной ответственности граждане, покинувшие свои воинские части?

28) Почему „мобилизация” коснулась исключительно вопросов призыва резервистов на военную службу в структуры МО РФ, а все остальные необходимые составляющие нормальной мобилизации (мобилизация органов безопасности и правопорядка, мобилизация промышленности, мобилизация транспорта и т.д.) — не осуществляется от слова вообще? Кто определял критерии мобилизации, избежать которой смогли буквально все, кто не хочет идти на войну? Какие механизмы предусмотрены (в условиях отсутствия правового статуса СВО) для уклоняющихся от призыва в вооруженные силы?

29) Кто конкретно принял политическое „Непростое Решение” об оставлении без боя сильно укрепленного и успешно удерживаемого Херсонского плацдарма? На каком основании противнику сдана территория Российской Федерации вместе с центром субъекта Федерации? Почему ни в одном федеральном СМИ не услышать ни одного слова о том, что эта территория непременно будет осовбождена? И наоборот — почему прямые призывы к „заморозке конфликта на имеющихся позициях” (Пригожин ,на пример) никак не преследуются правоохранительными органами РФ в качестве призыва к нарушению территориальной целостности Российской Федерации? Херсон теперь — это „уже” не Россия? Кто так решил? На каком основании?

30) Где реакция высших органов государственной власти на факты публичных выступлений представителей высших властей РФ (Матвиенко, Беглов) на фоне флагов государства, власти которого октрыто заявляют о своем стремлении уничтожить Российскую Федерацию?

31) Почему „забота о сохранении Русского народа и Русского языка”, декларируемая президентом и высшими чиновниками РФ — не распространяется на территории т.н. украины, где коренное русское население многие годы (и особенно сейчас) подвергается непрерывному культурному геноциду?

32) С чем связана и на чем основана „стратегия” ВС РФ, при которой наступательные операции ведутся почти исключительно на территории Донбасса и выливаются в многомесячные кровавые штурмы наиболее укрепленных рубежей противника, тогда как даже взятие этих рубежей (никак не достигнутое за месяцы боев) не ведет к разгрому ВСУ и капитуляции киевского режима? Почему упорно игнорируются другие стратегические направления, где наступление сулит гораздо более серьезные и способные повлиять на исход войны успехи? Отчего на данных направлениях инициатива полностью отдана в руки противника?

33) Куда делась вся наша новейшая боевая техника, которой так хвастались в предвоенные годы? Почему на фронт в боевые части поступают на вооружение танки Т-54/55 и пушки Д-20, принятые на вооружение еще при жизни И.В.Сталина? Кто в огромных количествах „разбрасывал” (как правило — безплатно) гораздо более современное „ненужное” советское вооружение и боеприпасы по Сириям-Ливиям-Суданам и прочим африканским республикам? Кто за это должен ответить? Где обещанные „боевые роботы”? Где „десятки тысяч арабских добровольцев, благодарных нам за оказанную помощь”, обещанных президенту министром обороны?

34) Как получилось, что Казахстан, буквально за месяц до начала СВО спасённый нашими миротворческими силами от гражданской войны — всё быстрее и нескрываемо переходит в стан врагов Российской Федерации, демонстрируя нарастающую русофобию и постепенно присоединяясь ко всем видам санкций? Кем были приняты решения поддержать именно ту группировку, которая (будучи взращена „фондом Сороса”, о чем было прекрасно известно) сейчас находится у власти в Казахстане? Что послужило основанием для поддержки именно этой группировки, хотя имелись и другие — настроенные к РФ гораздо более лояльно?

35) Почему во всех резонансных диверсиях, террористических актах и просто военных ударах по территории Российской Федерации наши официальные лица обвиняют неких „украинских националистов”, снимая ответственность за эти деяния с официальных властей и военных ” украины” даже в тех случаях, когда те сами публично берут на себя авторство? Где аналогичные действия российских спецслужб на вражеской территории? Почему не было за восемь лет создано дееспособное подполье на „украине” даже в русскоговорящих регионах? Почему нет попыток создать его сейчас, кроме чисто медийных (и выгодных только вражеской пропаганде) провокаций по главе с опостылевшим всем негодяем Медведчуком?

36) Как так получается, что пока сотни тысяч наших солдат (а также население прифронтовых регионов, проживающее в зоне досягаемости ударов противника) тащат на себе тяготы и лишения на фронте — остальная страна продолжает жить так, как будто никакой войны не существует в природе, или она их совершенно не касается?

37) Когда будут внятно — для всего общества — и официально изложены цели проведения СВО и условия успешного завершения операции?

VI.

38) Чем вызван факт, что люди, годами „рвавшие на груди рубаху” за „безальтернативные минские”, за „Донбасс в составе единой украины”, за „сами, всё сами” — по отношению к растерзанным Народным Республикам — как и прежде руководят соответствующими направлениями во внешней и внутренней политике, отвечают за военную пропаганду? А люди, которые всегда, изначально и обоснованно предупреждавшие о гибельности такого курса и предсказывавшие (предметно) — к чему он приведёт (к большой и тяжёлой войне) — остаются в положении третируемых официальной пропагандой маргиналов — вплоть до полного отрешения от возможности принять участие в защите России?

39) Чем вызваны регулярные (и подтверждённые видео- и фото-съёмкой) сообщения иностранной прессы о весёлом времяпровождении ближайших родственников высших государственных и военных руководителей РФ на курортах и в развлекательных комплексах стран, открыто-враждебно относящихся к Российской Федерации, включившихся в антироссийский санкционный режим и поддерживающих т.н. украину всеми способами, вплоть до поставки современных вооружений? Когда будут сделаны какие-либо выводы в отношении данных должностных лиц со стороны президента?

Клуб рассерженных патриотов #КРП

Официальный telegram-канал #КРП:
https://t.me/KRPRus

Чат-бот #КРП в telegram:
@KRPRus_bot

2 myśli w temacie “Igor Girkin i KRP: 39 pytań „Klubu Rozsierdzonych Patriotów” do władz i służb porządkowych

  1. A może „12 gniewnych ludzi” to po prostu wentyl bezpieczeństwa, który ma skanalizować niezadowolenie jakieś części społeczeństwa rosyjskiego.

    Polubienie

    1. „Skanalizować” – czyli przekierować na coś w sposób kontrolowany.. Proszę wyjaśnić, na co/kogo miałoby być przekierowane to niezadowolenie – i dlaczego władze nie mogą tego zrobić same przy użyciu Sołowiowa, Simonian, Kedmiego, Skabijewej itp. I w jaki sposób to niezadowolenie ma być działaniami „12” rozładowane, tzn dlaczego po jakichś (jakich?) ich akcjach ma spaść. Wtedy będziemy mogli podyskutować o Pana koncepcji.

      Polubienie

Dodaj komentarz